Czym jest?
Wybiórczość pokarmowa to utrwalone zachowanie, które polega na braku chęci do pewnych pokarmów i odmawianiu ich przyjmowania. Poza samą niechęcią wybiórczości mogą towarzyszyć konkretne objawy somatyczne, np. dławienie, wypluwanie jedzenia czy wymioty.
Jakie są przyczyny?
- zaburzenia wynikające z historii żywienia (błędy w karmieniu, wypadki towarzyszące jedzeniu pewnych pokarmów)
- zbyt wczesne wprowadzanie nieznanego dotąd smaku, sposobu podania czy konsystencji
- ograniczenia wynikające z nadwrażliwości czuciowej, np. jamy ustnej
- nadreaktywność węchowa (nieprzyjemny lub nieznany zapach), słuchowa (twarde pokarmy są zbyt głośne podczas ich przyjmowania przez organizm) czy dotykowa (ktoś nie lubi dotykać jedzenia o danej fakturze lub konsystencji
Terapia
Tak jak podczas wprowadzania nowych pokarmów, tak i w trakcie terapii logopedycznej trzeba być bardzo uważnym i elastycznym w przypadku pacjentów z wybiórczością pokarmową. Trzeba zwracać uwagę na to, na co dziecko jest już przygotowane, a do czego dopiero trzeba się przygotować. W przypadkach zaburzeń czucia potrzebna będzie integracja sensoryczna. Dopiero po przejściu pewnych barier można próbować wprowadzać nowe pokarmy, walczyć ze starymi nawykami i – jeśli to możliwe – zająć się terapią połykania.
-37462c6e0c9c38be.jpg)
